«Ο Μελισσοκόμος» (2024): Δράση Γλυκιά Σαν Μέλι!
Έχουμε χρόνο για εισαγωγή;
Η νέα ταινία του άκρως δραστήριου και δραστήριου Τζέισον Στέιθαμ
με τίτλο «Ένας Απλός Άνθρωπος» (A working
man, 2025) άφησε στις κινηματογραφικές αίθουσες εδώ και
καιρό, αλλά πριν την καλύψουμε, θα γυρίσουμε έναν χρόνο πίσω, και έχουμε καλό
λόγο που το κάνουμε. Αυτός λοιπόν είναι η
εξίσου ταινία δράσης: «Ο Μελισσοκόμος» (Beekeeper, 2024).
Πάμε να δούμε την πρώτη σύμπραξη του Ντέιβιντ Αγιέρ και του Τζέισον Στέιθαμ. Συμφωνούν
ανάμεσα στις σκληρές γροθιές, τους ταχύτατους ελιγμούς, τα τεντωμένα λακτίσματα
και τις εκτοξευόμενες σφαίρες ή τις ανταλλάζουν μεταξύ τους;
Πλοκή;
Βρισκόμαστε στη σύγχρονη
εποχή, με τις διαδικτυακές απάτες και τα
κυβερνο-εγκλήματα να καταστρέφουν τις ζωές χιλιάδων αθώων ανθρώπων. Για
κακή τους τύχη, εξαπατούν μια γυναίκα, εξαιρετικά προσφιλή σε έναν φαινομενικά
φιλήσυχο «μελισσοκόμο» με το όνομα Άνταμ Κλέι. Μέσα σε ένα κλίμα κατάφορης
εκδίκησης, κανείς δε θα γλιτώσει από τη μανία και την οργή του μελισσοκόμου
να αποδώσει δικαιοσύνη με το πρόσχημα να προστατέψει την «κυψέλη» του…
«Στην καρέκλα του σκηνοθέτη»:
Ο Ντέιβιντ Αγιέρ κλήθηκε να διεκπεραιώσει το έργο επί της οθόνης,
αλλά δε μας είναι άγνωστος, καθώς έχει παρουσία στον χώρο της δράσης. Έχει
παραδώσει ταινίες όπως: «Η Περιπολία»
(End of Watch, 2012) και «Φιούρι»
(Fury, 2014) να είναι μερικά μόνο από τα φιλμ που ανέβασαν το δημιουργικό του
γόητρο, ενώ το έργο «Bright» (2017) είναι
αρκετά «έξαλλο» για να μας ενδιαφέρει.
Βλέποντας την ταινία, η
αίσθηση της παλιομοδίτικης μεν, πατροπαράδοτης δε δράσης και φόρμας
πλανάται έντονα στην ατμόσφαιρα. Αυτό είναι απολύτως λογικό, αφού το σενάριο της ταινίας γράφτηκε το όχι και τόσο
κοντινό πλέον 2003. Καιρό είχαν οι θεατές να δουν μία ταινία που να
μην ενδιαφέρεται για βαρύγδουπα μηνύματα
και βαθείς συμβολισμούς, αλλά για την άνευ όρων διασκέδαση διά της αχαλίνωτης
δράσης. Χρειάστηκε ένα σενάριο σε «χρονοκάψουλα» και δύο μυημένοι στην
περιπέτεια καλλιτέχνες.
Ο Αγιέρ, όπως προαναφέρθηκε, έχει στα χέρια του μια ιδέα άλλης εποχής
και θα την εκμεταλλευτεί στο έπακρο. Ας μη ξεχνάμε ότι είναι η ευκαιρία
του να επιστρέψει σε μια εποχή που ήταν νέος και ανακάλυπτε την προσέγγιση και
φωνή του. Διατηρεί τα χρώματα στα κάδρα του θερμά και ζωντανά, με τα
φώτα κρυμμένων προβολέων να ρίχνουν άπλετο διαφορετικό φως στην εκάστοτε σκηνή.
Στις σκηνές δράσης δε, η κάμερα διατηρεί μια εξαιρετική ισορροπία. Εμπλέκεται
με γρήγορα κοντινά πλάνα και αποστασιοποιείται με εντατικά μεσαία αντίστοιχα.
Συνεχίζοντας για την σκηνοθετική προσέγγιση, αποφεύγει να απομακρυνθεί, για να μη χάσει στιγμή δράσης, αλλά και επειδή θέλει να κρατήσει την σκηνή εστιασμένη και συγκεντρωμένη σε κλειστό χώρο. Η χορογραφία ενισχύει αυτή του την επιλογή με τους άμεσα ενδιαφερόμενους, Στέιθαμ και κασκαντέρ να είναι ταχύτατοι στις λαβές που χρησιμοποιούν. Αν και σύγχρονος σκηνοθέτης έχει τη δική του σφραγίδα ή τουλάχιστον ψήγματα αυτής. Ένα από τα χαρακτηριστικά του είναι να κοιτάζει αφ’ υψηλού την γεμάτη επιβλητικά κτίρια πόλη με την κάμερα του να γέρνει και να κινηματογραφεί αφαιρετικά.
«Στο σετ του ηθοποιού»:
Σε μια ταινία δράσης, όπως «Ο Μελισσοκόμος», οι ερμηνείες δεν είναι ένας τομέας στον οποίο δίνεται βαρύτητα και σημασία. Προέχει η προάσπιση της δράσης, εντούτοις στην ταινία δεν υπάρχουν ερμηνείες που να μην αποδίδουν αυτό που τους ζητήθηκε. Ο Τζέισον Στέιθαμ δεν χρειάζεται συστάσεις. Οι ταινίες του δεν είναι συνήθως αυτό που θα αποκαλούσε κανείς «ποιοτικές», ακόμα και στον τομέα της δράσης! Η επανένωση ωστόσο με τον κινηματογραφικό του συνοδοιπόρο και φίλο, Γκάι Ρίτσι στις ταινίες «Wrath of a man» (2021) και «Operation Fortune» (2023) αναθεώρησε την κατεύθυνση των επιλογών του.
Ο ηθοποιός φέρνει για πολλοστή φορά τον «σκληραγωγημένο»,
«σκληροτράχηλο» και λιγομίλητο πρωταγωνιστή.
Δε θα «έδενε το γλυκό», αν αυτός ο άνδρας δεν ήταν και απόστρατος αξιωματικός!
Είναι τρομερό πως καταφέρνει παρά το γεγονός ότι ενσαρκώνει τον ίδιο χαρακτήρα,
με μικρές μονάχα παραλλαγές σε κάθε ταινία, να παραμένει απολαυστικός στο ρόλο του. Ο Στέιθαμ σε ορισμένες σκηνές θυμίζει το αντίστοιχο
προφίλ πρωταγωνιστή που εισήγαγε ο Κλιντ Ίστγουντ, μια ενδιαφέρουσα έκφανση
ενός τετριμμένου ρόλου.
Αντίπαλο δέος του πρωταγωνιστή
είναι ένας ηθοποιός από τα παλιά. Όχι, δεν έχει μεγάλη ηλικία, μας συνόδευσε όμως
σε πολλές ταινίες της προηγούμενης δεκαετίας ενσαρκώνοντας παιδικούς
ρόλους. Απαντάει στο όνομα Τζος Χάτσερσον και αν αυτό το όνομα δεν
ακούγεται γνώριμο, το πρόσωπο του θα εγγυηθεί για αυτό. Ο ηθοποιός δε
φέρνει κάτι αξιοσημείωτο στον ρόλο, αλλά αποδίδει επαρκώς αυτό που του
ζητήθηκε. Να υποδυθεί δηλαδή έναν νεαρό φιλάργυρο άνδρα με υπέρμετρη φιλοδοξία
και ελάχιστη ηθική.
Ο Χάτσερσον συνοδεύεται από ηθοποιό έκπληξη, τον Τζέρεμι Άϊρονς! Ο μέσος θεατής θα αναρωτηθεί για ποιο λόγο
βρίσκεται στην ταινία και παράλληλα θα ευχαριστήσει τους αρμόδιους για το
γεγονός αυτό. Ο ηθοποιός φέρνει με μεγάλη άνεση και ευκολία στον ρόλο του αυτό
ακριβώς που φέρνει πάντοτε. Είναι η καλύτερη ερμηνεία και κλέβει την
παράσταση κάθε φορά που εμφανίζεται. Η θεατρικότητα στον λόγο και τις κινήσεις του είναι η απάντηση στη δράση,
που δεν αφήνει χώρο για στιβαρές ερμηνείες.
Cut! It’s
a
wrap:
Η ταινία «Μελισσοκόμος»
είναι μια ταινία από άλλη εποχή και αυτό φαίνεται! Δεν κάνει κάτι διαφορετικό σε επίπεδα πλοκής,
αλλά σίγουρα είναι μια χορταστική ταινία δράσης που στη σύγχρονη εποχή δεν
είναι δεδομένη. Ο Τζέισον Στέιθαμ
είναι μια πολύ καλή επιλογή για τον πρωταγωνιστικό ρόλο. Αντιπροσωπεύει και υποστηρίζει
πλήρως τον ρόλο που επωμίστηκε και βρίσκεται σε τρελά κέφια. Σε αυτό
το σημείο μπορούμε να κάνουμε λόγο για ταινία ηθοποιού και όχι ταινία
χαρακτήρα, κάτι που ίσχυε κατά κόρον στο παρελθόν, που το κοινό επισκεπτόταν
μία ταινία για τον πρωταγωνιστή της, και όχι για τον χαρακτήρα που
υποδύεται. Το αστέρι του Στέιθαμ σε συμφωνία με το αντίστοιχο του
Ντέιβιντ Αγιέρ αστράφτει και οι οπαδοί τόσο του ηθοποιού, όσο και του είδους θα
λατρέψουν την ταινία.
Θα έβαζα με αδρεναλίνη ένα
6,9/10 σε κλίμακα μέτρησης «προτείνεται»
Διάρκεια: 1 ώρες και 45
λεπτά
Είδος: Δράση-περιπέτεια
Σκηνοθεσία: Ντέιβιντ
Αγιέρ
Πρωταγωνιστές: Τζέισον
Στέιθαμ, Τζος Χάτσερσον, ΤζέρεμιΆϊρονς, Έιμι ΡέϊβερΛάμπμαν
#ΓιώργοςΤοκμακίδης #GiorgosTokmakidis #Blog #WritersOfTheDigitalRoundtable #Writehood #Άποψη #Κριτική #Κινηματογράφος #DavidAyer #Beekeeper #ActionThriller #JasonStatham #JoshHutcherson #JeremyIrons
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Επ, μη ξεχνάς να σχολιάσειςςς