«Οι Άγριες Μέρες Μας» (2025): Ο Ελληνικός Κινηματογράφος Βγαίνει Εμπρός!

Έχουμε χρόνο για εισαγωγή;

Πριν επιστρέψουμε στο τρίτο και τελευταίο μέρος του κινηματογραφικού μας αφιερώματος, αποφασίζουμε να αφιερώσουμε ένα άρθρο στο ελληνικής, αλλά και διεθνούς παραγωγής έργο, που συνεπήρε τους/τις εγχώριους θεατές μονοπωλώντας το ενδιαφέρον στις θερινές αίθουσες. Ο λόγος λοιπόν για την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του Βασίλη Κεκάτου με τίτλο: «Οι Άγριες Μέρες Μας» (Our Wildest Days, 2025). Πάμε να δούμε με ποιον τρόπο το ελληνικό κινηματογραφικό πλαίσιο ανανεώθηκε και εμπλουτίστηκε με μία νέα ανεξάρτητη προσθήκη!

Πλοκή;

Βρισκόμαστε στη σύγχρονη Ελλάδα, στην Αθήνα. Η νεαρή κοπέλα Χλόη αποφασίζει να εγκαταλείψει το σπίτι της και να μεταβεί στην ευρύτερη περιοχή του  Έβρου, όπου βρίσκεται η αδελφή της. Η επιλογή κρίνεται απαιτητική και επικίνδυνη, ενώ στον δρόμο γνωρίζει μία ομάδα συνομηλίκων της. Μέσα σε αυτή την παρέα γνωρίζει την πραγματική, αμόλευτη ελευθερία, πέρα από τις κοινωνικές συμβάσεις και υποχρεώσεις. Μέσα σε ένα κλίμα αναζήτησης, εγκλήματος, έρωτα, περιπέτειας, η Χλόη θα αντιληφθεί το πραγματικό κόστος της ελευθερίας.

«Στην καρέκλα του σκηνοθέτη»:

Το όνομα του δημιουργού έχει ήδη ειπωθεί, αλλά δεν αναφερθήκαμε στον διττό ρόλο του κυρίου Κεκάτου. Ο καλλιτέχνης δεν αναλαμβάνει μονάχα τη βαριά ευθύνη της σκηνοθεσίας, αλλά και της συγγραφής του σεναρίου. Αυτός είναι και ο λόγος που το σενάριο εξελίσσεται μέσα από την σκηνοθεσία, με την τελευταία να το διασώζει στα αφαιρετικά του κομμάτια. Η γενική ιδέα πίσω από την ιστορία ανταποκρίνεται στο είδος του «greek weird wave», κοινωνός του οποίου είναι και ο Βασίλης Κεκάτος. Το είχε αποδείξει άλλωστε και μέσα από τη δουλειά του στην τηλεοπτική σειρά με τίτλο: «Milky Way». Η αισθητική και η φιλοσοφία που εισήχθησαν στη σειρά, βρίσκουν τα δικά τους πατήματα στο φιλμ. Αυτό σημαίνει ότι εξετάζονται και εξυπηρετούνται οι επιταγές του είδους, όπως η αναζήτηση μέσα από την εσωτερική πραγμάτωση, αλλά οι θεματικές δε σταματούν εκεί.

Θα μπορούσαμε να πούμε ότι αυτό το έργο αποτελεί μια σύμπραξη αρκετών ιδανικών και ιδεών. Η εισαγωγή και το πέρας της ταινίας δίνουν την εντύπωση ενός «Επαναστάτη Δίχως Αιτία» ή στην προκειμένη περίπτωση «επαναστάτριας». Η ταινία δε χάνει χρόνο και μετατρέπεται στο αποκαλούμενο «road movie», είδος, εύφορο για την ανάδειξη των θεματικών που εισήχθησαν προς ανάπτυξη. Έπειτα, ερχόμαστε σε επαφή με το κονσεπτ ενός εκμοντερνισμένου «Ρομπέν Των Δασών», διατηρώντας πάντοτε τις ισορροπίες ανάμεσα σε νεανική περιπέτεια και ελληνική κοινωνία. Το παραμύθι ξεθωριάζει, για να αναλάβει τα ηνία το έγκλημα, έτσι ώστε να ολοκληρώσουμε με τη θεματική της «επιλογής». Η σκηνή αναφοράς στο «Η αιώνια λιακάδα ενός καθαρού μυαλού» (Eternal Sunshine of the Spotless Mind, 2004) δεν πέρασε απαρατήρητη.

Έχοντας μιλήσει για όλα εκείνα τα στοιχεία που μπλέκονται μεταξύ τους και συνδυάζονται σε ένα ταιριαστό σύνολο, ήρθε η ώρα να γίνει λόγος για την σκηνοθεσία αυτή καθ’ αυτή. Ο σκηνοθέτης επιθυμεί να κρατήσει την ιστορία του στα ελληνικά μέτρα. Αυτό δε σημαίνει όμως πως θα κρατήσει την στείρα κάλυψη του ελληνικού κινηματογράφου. Σαν ανεξάρτητη ταινία που σέβεται τον εαυτό της, η κάμερα συνήθως βρίσκεται στο χέρι για ένταξη του κοινού εντός της ιστορίας, αλλά γνωρίζει και πότε πρέπει να διατηρήσει μία ισορροπία. Αντιμετωπίζεται με επιτυχία το «πρόβλημα» του ελληνικού ηλίου. Ο φωτογράφος Γιώργος Βαλσάμης επιλέγει μεταβατικές ώρες, όπως το σούρουπο ή το δειλινό για το στήσιμο της εκάστοτε σεκάνς. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα κινηματογράφηση να είναι υψηλής ατμόσφαιρας και ποιότητας.

«Στο σετ των ηθοποιών»:

Πρωταγωνίστρια του φιλμ είναι η Δάφνη Πατακιά στον ρόλο της «Χλόης». Ο κινηματογραφικός φακός λατρεύει τα έντονα χαρακτηριστικά της ηθοποιού και εκείνη αβίαστα επικοινωνεί τον χαρακτήρα της σε αυτόν, όπως ακριβώς τον διαβάζει στο χαρτί. Είναι σχεδόν αδύνατον να αποκλείσουμε την πιθανότητα του αυτοσχεδιασμού, δεδομένου ότι ο ρόλος, ο χαρακτήρας της ταιριάζει απόλυτα! Εκπέμπει άψογα στον ρυθμό και τόνο του φίλμ, ενώ δεν παύει κάπου-κάπου να «χαλαρώνει» από την ένταση και το πάθος της ηρωίδας της.

Οι συμπρωταγωνιστές της έχουν λάβει την σκηνοθετική οδηγία να αποτελούν ένα συμπαγές ερμηνευτικό σύνολο, που καλεί και υποδέχεται το νέο του μέλος. Ο Σταύρος Τσουμάνης στον ρόλο του «Πιότρ» μεταμορφώνεται με το νέο του «λουκ» και με άνεση μεταφέρει αυτό που του ζητείται, ενώ λειτουργεί παράλληλα βάσει καταβολών ενός ανταγωνιστή. Ο Νικολάκης Ζεγκινόγλου στον ρόλο του «Άρη» από την άλλη αντιπροσωπεύει ακριβώς το αντίθετο. Είναι πιο μυστηριώδης και «σκοτεινός» και συμμετέχει από κοινού με την Δάφνη Πατακιά σε μία από τις πιο άρτια κινηματογραφημένες σεκάνς του έργου.

Παρόμοιες ερμηνείες βλέπουμε και από την Ναταλία Σουίφτ, που φέρει ένα αντιδραστικό, επαναστατικό προφίλ. Η Εύα Σαμιώτη από την άλλη ενσαρκώνει την ονειροπόλο πτυχή της παρέας εξυπηρετώντας μία εκ των θεματικών της ταινίας.

Cut! It’s a wrap:

Κλείνοντας, το φιλμ κατάφερε κάτι πολύ σημαντικό. Κάλυψε το κενό που έχει αφήσει ο αμερικανικός κινηματογράφος και προσέλκυσε νεανικό κόσμο στο σινεμά. Είναι ένα έργο για όλους, καθώς όλοι οι άνθρωποι έχουν επιθυμήσει από μία στιγμή ειδυλλιακής ελευθερίας.  Αν μπορούμε να προσάψουμε κάτι αρνητικό, αυτό θα ήταν ο επίλογος της ταινίας. Σε εκείνο το σημείο, που ολοκληρώνεται μέρος της ιστορίας, δεν καθίσταται σαφές, αν ο χαρακτήρας της «Χλόης» πρόκειται να αποδεχτεί αυτούς τους ανθρώπους ή να τους εγκαταλείψει στην επόμενη στάση. Όλα συνωμοτούν προς μία αποκάλυψη, η οποία όμως δεν έρχεται ποτέ. Αφήνεται εντούτοις στον/στην θεατή ξεχωριστά να αποφασίσει. Εξαιρώντας την τελική γεύση του φιλμ, η επιτυχία αυτού είναι απολύτως δεδομένη και αναμένουμε κι άλλα πράγματα από τους συντελεστές, αλλά και από την εγχώρια κινηματογραφική σκηνή.

Θα έβαζα με απροκάλυπτο ενδιαφέρον ένα 7,5/10 σε κλίμακα μέτρησης «αυτά μου αρέσουν» 

Διάρκεια: 1 ώρα και 40 λεπτά

Είδος: Κοινωνικό δράμα

Σκηνοθεσία: Βασίλης Κεκάτος

Πρωταγωνιστές: Δάφνη Πατακιά, Σταύρος Τσουμάνης, Νικολάκης Ζεγκινόγλου, Ναταλία Σουίφτ, Εύα Σαμιώτη.

#ΓιώργοςΤοκμακίδης #GiorgosTokmakidis #Blog #WritersOfTheDigitalRoundtable #Writehood #Άποψη #Κριτική #Κινηματογράφος #ΒασίληςΚεκάτος #ΟιΑγριεςΜέρεςΜας #Drama #RoadMovie #ΔάφνηΠατακιά #ΝικολάκηςΖεγκινόγλου