Ρομπέρτο Όρκι: «Ο Σεναριογράφος Των Παιδικών Μας Χρόνων»

Σύντομη αναδρομή-εισαγωγή:

Το σημερινό άρθρο είναι κάπως διαφορετικό από τα πρόσφατα προηγούμενα. Πρόκειται για ένα αφιέρωμα σε έναν εκλιπόντα καλλιτέχνη, τον σεναριογράφο και παραγωγό Ρομπέρτο Όρκι. Βρέθηκε στη συγγραφική θέση πίσω από μεγάλα πρότζεκτ τόσο στην τηλεόραση, όσο και στον κινηματογράφο, με τα έργα του να μας συνοδεύουν, είτε αυτά προβάλλονταν στο βάθος, δίχως να τα δίνουμε σημασία, είτε αναμένοντας την κυκλοφορία τους στις κινηματογραφικές αίθουσες. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Ο Ρομπέρτο γεννήθηκε στην πόλη του Μεξικού το 1973 και σε ηλικία δέκα ετών μετακόμισε στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Μεγαλώνοντας, αποφάσισε να ακολουθήσει την καλλιτεχνική οδό και μέσα από τη φοίτηση του σε ιδιωτικό σχολείο στην Καλιφόρνια ήρθε σε επαφή με τον στενό συνεργάτη του, Άλεξ Κέρτζμαν. Οι δύο τους βρήκαν κοινά ενδιαφέροντα μετά την εκδήλωση της αρεσκείας και του ενδιαφέροντος τους για μία από τις πρώτες ταινίες του Στήβεν Σόντερμπεργκ: «Σεξ, Ψέματα και Βιντεοταινίες» (Sex, lies and videotapes, 1989).

Το πέρασμα στην τηλεόραση:

Μετά την ολοκλήρωση των σπουδών του στο πανεπιστήμιο του Τέξας, βρέθηκε ξανά με τον φίλο και μελλοντικό του συνεργάτη και η καριέρα τους άρχισε με τη συγγραφή τηλεοπτικών επεισοδίων για τη σειρά «Ηρακλής» (Hercules: The Legendary Journeys, 1995-1999) με πρωταγωνιστή τον Κέβιν Σόρμπο. Η ίδια εταιρεία παραγωγής ενδιαφέρθηκε να συμπεριλάβει το δίδυμο και για μία ακόμη παραγωγή της με τίτλο: «Ζήνα: Η Πριγκίπισσα Του Πολέμου» (Xena: Warrior Princess 1995-2001) με πρωταγωνίστρια την Λούσι Λόλες. Οι δύο σεναριογράφοι που ανέλαβαν μεταξύ άλλων και χρέη παραγωγών επιθύμησαν να μεταβούν από την τηλεόραση στον κινηματογράφο. Η απόπειρα τους δε στέφθηκε υπό πλήρη επιτυχία, αλλά μέσα από τη δοκιμή τους γνώρισαν τον Τζέι Τζέι Έϊμπραμς, ο οποίος αναγνώρισε την αξία τους και τους ζήτησε να τον συνοδεύσουν στη νέα του σειρά με τίτλο: «Κωδικός Alias» (Alias, 2001-2006). Η επιτυχία της σειράς άνοιξε τον δρόμο για τη μεγάλη τους συνεργασία με ισχυρό -εκρηκτικό θα έλεγε κανείς- κινηματογραφικό παράγοντα. 

Η μετάβαση στον κινηματογράφο:

Αν το προσωνύμιο «εκρηκτικός» δε σας προϊδέασε, τότε το όνομα Μάικλ Μπέι θα διαλευκάνει το τοπίο. Πράγματι, ο Κέρτζμαν και ο Όρκι ανέλαβαν να πλαισιώσουν το σενάριο του Κάσπιαν Τρέντγουελ Όουεν με τίτλο: «Το Νησί» (The Island, 2005). Πρόκειται για μία ιστορία επιστημονικής φαντασίας, η οποία εκτυλίσσεται σε ένα δυστοπικό μέλλον. Υπάρχει μία εταιρεία κλωνοποίησης, απομονωμένη, σε μυστικές εγκαταστάσεις, η οποία παράγει κλώνους κατά παραγγελία. Αυτό σημαίνει ότι οι εύποροι κάτοικοι του πλανήτη μπορούν να παραγγείλουν τους κλώνους τους, και αν τους συμβεί κάτι, όπως ασθένεια ή ατύχημα, να πάρουν ό,τι χρειάζονται από αυτούς, για να παρατείνουν τη ζωή τους. Ένας κλώνος ξεκινάει να αναρωτιέται και καταλαβαίνει, πως το ταξίδι τους στο «Νησί» δεν είναι αυτό που τους υπόσχονται. Η ταινία αποτελεί ένα καυστικό σχόλιο για το παρεμπόριο οργάνων, με τον Μπέι να αποδίδει ένα θρίλερ αγωνίας και περιπέτεια επιστημονικής φαντασίας με εκρήξεις και συγκινήσεις.

Ακολουθεί η συνεργασία με τον Μάρτιν Κάμπελ για τη δεύτερη ταινία της διλογίας του Ζορρό με τίτλο: «Ο Θρύλος Του Ζορρό» (The Legend Of Zorro, 2005). Μία συνέχεια, η οποία έρχεται μετά από επτά ολόκληρα χρόνια, γεγονός που υποδεικνύει τη δυσκολία στη σύνθεση ενός άξιου δεύτερου μέρους. Η επόμενη χρονιά τους βρίσκει να συνεργάζονται εκ νέου με τον Έϊμπραμς, ο οποίος επιχειρεί τη δική του μετάβαση από την τηλεόραση στον κινηματογράφο. Δεν το κάνει με μεγάλη επιτυχία, αλλά η σειρά ταινιών «Επικίνδυνη Αποστολή» με τον Τόμ Κρούζ δέχεται το νέο στυλ που φέρνει σκηνοθέτης και σεναριογράφοι στο τρίτο φιλμ της σειράς.

Επιστροφές-Καταστροφές:

Τα επόμενα τέσσερα χρόνια θα συνεργαστούν τόσο με τον Μάικλ Μπέι, όσο και με τον Τζέι Τζέι Έϊμπραμς. Γράφουν τις δύο πρώτες ταινίες για την πενταλογία πια των «Transformers» (2007) και «Transformers: Η Εκδίκηση Των Ηττημένων» (2009). Είναι γνωστές οι ιστορίες που δημοσιεύτηκαν εκ των υστέρων. Εκείνη την περίοδο είχε αποφασιστεί γενική απεργία των σεναριογράφων του Χόλυγουντ, με τον Μπέι να μισθώνει δωμάτιο ξενοδοχείου και να βάζει μέσα τους σεναριογράφους του. Απώτερος σκοπός; Να ολοκληρώσουν το σενάριο της δεύτερης του ταινίας πριν την έναρξη της απεργίας.

Οι συνθήκες εργασίας με τον Έϊμπραμς από την άλλη ήταν πιο ανθρώπινες και παραγωγικές. Κατάφεραν να επαναφέρουν επιτυχώς στην κινηματογραφική οθόνη τους χαρακτήρες του αυθεντικού πληρώματος του αστροσκάφους «USS Enterprise» με τις ταινίες «Star Trek» (2009) και «Star Trek: Into Darkness» (2013). Η δουλειά τους σε αυτό τον κόσμο επιστημονικής φαντασίας υπογραμμίζεται από αγάπη για το υλικό και σεβασμό για όσα προηγήθηκαν. Χρησιμοποιούν την ιδέα του ταξιδιού του χρόνου με τον καλύτερο δυνατό τρόπο και παραδίδουν ιστορίες με ένταση και περιπέτεια, ενώ ο σκηνοθέτης μαθαίνοντας από τα λάθη του δημιουργεί αυθεντική κινηματογραφική εμπειρία.

Παράλληλοι Δρόμοι:

Μετά από τη συμμετοχή τους στο πρότζεκτ του Τζόν Φάβρο με τίτλο: «Cowboys and Aliens» (2011) αφήνουν κατά μέρους την πένα τους και ασχολιούνται με άλλους τομείς. Ο Άλεξ Κέρτζμαν θα σκηνοθετήσει το κοινωνικό «Άνθρωποι Σαν Εμάς» (People Like Us, 2012) και τη μοντέρνα εκδοχή της «Μούμιας» (The Mummy, 2017), στις οποίες ο Ρομπέρτο Όρκι είναι σεναριογράφος και παραγωγός αντίστοιχα.

Θα ασχοληθεί επίσης με το video game του «Star Trek» (2013), το οποίο θα προηγηθεί της δεύτερης ταινίας, αλλά και μία «animation» σειρά για το σύμπαν των «Transformers» με τίτλο: «Transformers Prime» (2010-2013). Καταφέρνει να προσαρμοστεί στις νέες συνθήκες και δημιουργεί «μικρά διαμαντάκια» για τον εκάστοτε τομέα.

Η δυάδα φωτιά θα επιστρέψει για να «διασώσει» το δεύτερο τότε μέρος της εξίσου διλογίας του «Amazing Spiderman» (2014) επαναφέροντας κλασικές ιστορίες από τα κόμικ στην οθόνη. Δε θα επιστρέψουν εντούτοις στις θέσεις των σεναριογράφων για την τρίτη ταινία «Star Trek», που θα καταλήξει να φέρει τον τίτλο «Star Trek: Beyond» (2016) και να γνωρίσει την αποτυχία στις εισπράξεις.

Τίτλοι Τέλους:

Τα τελευταία χρόνια της ζωής του, ο Όρκι ασχολήθηκε με τον γνώριμο χώρο της τηλεόρασης με σειρές, όπως το «Matador» (2014), το «Sleepy Hollow» (2013-2017) και το «Χαβάι 5-0» (2010-2020). Η δουλειά του ως παραγωγός εμπεριείχε ακόμη περισσότερα πρότζεκτ. Αντιμετώπιζε όμως χρόνια προβλήματα με το αλκοόλ και μετέπειτα ασθένεια στα νεφρά. Κατέληξε στις 25 Φεβρουαρίου 2025 σε ηλικία μονάχα 51 ετών. Θα κρατήσουμε τις καλύτερες στιγμές του, που μετουσίωσε σε ιδέες, οι οποίες έγιναν τηλεοπτικές σειρές και κινηματογραφικές ταινίες. Το στίγμα του λείπει ήδη από τον σύγχρονο εμπορικό κινηματογράφο, ο οποίος ολοένα βυθίζεται σε στείρες υποθέσεις, που δεν ενδιαφέρουν και δε ψυχαγωγούν κανέναν. Θα κλείσουμε με τα λόγια του ηθοποιού Λέοναρντ Νίμοϊ, ο οποίος είχε υποδυθεί τον χαρακτήρα «Σπόκ» και επέστρεψε το 2009 για να τον φέρει για άλλη μία φορά επί της οθόνης: «I have been and always shall be your friend…»