«Επικίνδυνη Αποστολή: Έσχατη Τιμωρία Μέρος Δεύτερο» (2025): Το Καταλυτικό Ερωτικό Γράμμα!

Έχουμε χρόνο για εισαγωγή;

Μετά από το πέρας σχεδόν τριάντα χρόνων και το σύντομο διάστημα δύο καλοκαιρινών μηνών καταφέραμε να φθάσουμε στο τέλος της κατασκοπικής σειράς, στην ολοκλήρωση του αφιερώματος μας! Ο λόγος, επιλέγοντας πλήρει συνειδήσει να τον δεχτούμε, λοιπόν είναι για το έργο με τίτλο: «Επικίνδυνη Αποστολή: Έσχατη Τιμωρία Μέρος Δεύτερο» (Mission Impossible: Final Reckoning Part 2, 2025). Πάμε να δούμε με ποιον τρόπο γράφεται ο επίλογος αυτής της ανεπανάληπτης σειράς ταινιών, που κατάφερε να διατηρήσει την ποιότητα της επί τρεις δεκαετίες. Καμιά φορά, όχι συχνά, το φιλμ αποδεικνύεται πιο δύσκολο να γυριστεί από την αποστολή αυτή καθ’ αυτή να επιτευχθεί…

Πλοκή;

Βρισκόμαστε σε μία παγκοσμίως ταραγμένη και χαοτική περίοδο. Η «Τεχνητή Νοημοσύνη» με αυτοαποκαλούμενο όνομα «Οντότητα», έχει εξαπολυθεί πάνω στην οικουμένη, αποκωδικοποιώντας την πρόσβαση στο πυρηνικό οπλοστάσιο των υπερδυνάμεων χωρών. Σύντομα, καμία χώρα δε θα έχει τον έλεγχο των πυρηνικών τους όπλων. Η τελευταία ελπίδα της ανθρωπότητας είναι ο Ίθαν Χάντ και η διευρυμένη του ομάδα. Από τον βυθό της παγωμένης θάλασσας της αρκτικής, μέχρι τους ουρανούς της Αφρικής, ο Χάντ θα ρισκάρει τα πάντα για να σταματήσει την «Οντότητα». Μέσα σε ένα κλίμα αυταπάρνησης, αυτοθυσίας, αποστασίας και αντιπαλότητας, ο Ίθαν Χάντ θα γνωρίσει για μία τελευταία φορά τα όρια του, όσο ο χρόνος κυλάει ενάντια στη θέληση του, στοιχηματίζοντας τη μοίρα του κόσμου στην αυτοσχέδια δράση του.

«Στην καρέκλα του σκηνοθέτη»:

Η σειρά άρχισε να έχει μία συνοχή μετά από την τρίτη της προσθήκη. Το όγδοο αυτό έργο είναι απευθείας συνέχεια του προηγούμενου, με το διάστημα (στα πλαίσια της ιστορίας) των δύο μηνών να τα χωρίζει. Ο Κρίστοφερ Μακουόρι, ο δημιουργικός σκηνοθέτης και σεναριογράφος που δέθηκε στο άρμα της «Επικίνδυνης Αποστολής» έμμεσα από την τέταρτη ταινία, άμεσα από την πέμπτη, γυρίζει για τελευταία φορά στο σετ και κάθεται στην καρέκλα του σκηνοθέτη. Η κάμερα τρέχει, ο ήχος γράφει, και ο καλλιτέχνης γνωρίζει πως βρίσκεται στην τελική ευθεία της ολοκλήρωσης του αρχικού του οράματος.

Όλες οι «Αποστολές» αποδείχθηκαν με τον έναν ή τον άλλον τρόπο απαιτητικές αναφορικά με τα εκάστοτε γυρίσματα. Αυτή όμως οδήγησε όλους τους συντελεστές, εμπρός και πίσω από την κάμερα στα όρια τους. Η δράση αυτή τη φορά κατεβαίνει, αλλά και ανεβαίνει σε άλλο επίπεδο. Δεν χρησιμοποιούμε την φράση με μεταφορική διάσταση και έννοια. Στο έργο υπάρχουν πολλές σκηνές δράσης, αλλά δύο καθηλώνουν τους/τις θεατές στις θέσεις τους. Αυτές δεν είναι άλλες από την υποβρύχια παρείσφρηση του «Χάντ» στο βυθισμένο ρωσικό υποβρύχιο, αλλά και η καταδίωξη με τα αεροπλάνα στην τελική κλιμάκωση του φιλμ. Ο καλλιτέχνης λαμβάνει όσο το δυνατόν περισσότερο χρόνο για να αναδείξει το μέγεθος της δυσκολίας αυτών των θεαματικών σεκάνς, χρησιμοποιώντας απολύτως πρακτικά εφέ και μέσα. Ο σκηνοθέτης επικοινωνούσε με το επιτελείο μέσω αυτοσχέδιας νοηματικής γλώσσας, καθώς η επικοινωνία κάτω από την επιφάνεια του νερού και σε υψηλό υψόμετρο δεν ήταν δυνατή.

Βέβαια, η διάρκεια του έργου είναι η μεγαλύτερη όλων των αντίστοιχων της σειράς και ο Μακουόρι σαν ένας εκ των δύο σεναριογράφων το γνώριζε καλά. Αυτός είναι και λόγος που για πρώτη φορά βλέπουμε παράλληλη δράση δύο μάλιστα σκηνών συμπλοκής. Έχουμε αφενός της απόπειρα δολοφονίας του «Ίθαν Χάντ», αφετέρου τη σύγκρουση της ομάδας με μία αντίστοιχη ρωσικής περιπολίας. Η κάμερα έχει μία τρομερή δυναμικότητα, ενώ το έγκαιρο μοντάζ δίνει εξίσου τρομερό ρυθμό. Το προοδευτικό κάδρο της μίας σεκάνς συμπληρώνει και συνεχίζει την επόμενη, γεγονός που δίνει ανάσα στη μακροσκελή διάρκεια.

Κλείνοντας, ο σκηνοθέτης φροντίζει να εξηγήσει σχεδόν τα πάντα, όλες τις συνδέσεις με τις προηγούμενες ταινίες, καθετί που δεν εξηγήθηκε ή απέμεινε στην αφάνεια, βρίσκει την απάντηση του σε αυτή την ταινία. Εσείς γνωρίζατε τι ήταν το μυστήριο «Λαγοπόδαρο» του τρίτου φιλμ; Έπειτα από την προβολή αυτού, θα ξέρετε! Άλλο ένα στοίχημα που δίνεται και κερδίζεται σε ικανοποιητικό βαθμό είναι η επαρκής ανάπτυξη της πληθώρας των χαρακτήρων. Αν και είθισται, στο τελικό μέρος ενός έργου να μην εισάγονται νέοι ήρωες, Κρούζ και Μακουόρι γράφουν από την αρχή τους κανόνες και ανοίγουν σχεδόν εξωφρενικά τον κόσμο της «Αποστολής». Παρά την παρουσία πολλών χαρακτήρων, οι ισορροπίες διατηρούνται άψογα και όλοι έχουν τη μικρή ή μεγάλη τους στιγμή.

«Στο σετ του ηθοποιού»:

Αναφερθήκαμε πολλάκις στο πρόσωπο του, αλλά και σε αυτό το άρθρο θα έχει την τιμητική του. Θα μπορούσε διαφορετικά; Η απάντηση είναι καταλυτική και αρνητική, όχι, δε θα μπορούσε να μιλάμε για αυτό τον κινηματογραφικό άθλο, αν δε μιλήσουμε για τον Τόμ Κρούζ. Ο ηθοποιός είναι ο τελευταίος του είδους του, το αστέρι του δε δύναται να σβήσει, γιατί κάνει πράξη το όραμα του, ακόμα και αν αυτό τον οδηγήσει στο να θέσει τη ζωή του σε κίνδυνο. Ανάμεσα στις δύο ταινίες, ο Κρούζ δε συμμετέχει πουθενά αλλού. Τα πράγματα είναι σοβαρά και τα γυρίσματα πυρετώδη. Κάθε φορά καταφέρνει να ξεπεράσει τον εαυτό του και τα όρια. Το θέμα είναι ότι το διασκεδάζει στην μακρά του πορεία και το κοινό εισπράττει τη φιλότιμη του προσπάθεια.

Στον ρόλο του «Ίθαν Χάντ» δεν μπορεί να δώσει τίποτα παραπάνω από όσα έχει ήδη δώσει. Για άλλη μία φορά θα παραδώσει σώμα και πνεύμα στον χαρακτήρα του και θα συναρπάσει. Οι θεατές δεν έχουν δει ξανά πιο ευάλωτο, αλλά και πιο αποφασισμένο «Χάντ» επί της οθόνης. Η σκηνοθετική προσέγγιση κατευθύνεται προς επίλογο, με αποτέλεσμα το κλείσιμο κάθε σκηνής να αποτελεί έναν μικρό αποχαιρετισμό. Αυτό ακριβώς θέλαμε σαν κοινό, και αυτό λάβαμε μέσα από διακριτικά νεύματα και μικρά χαμόγελα. Ο Τόμ Κρούζ είναι κυρίαρχος του ρυθμού, ενώ η ερμηνεία του δίνει τον συνολικό τόνο του φιλμ.

Όσοι χαρακτήρες επιβίωσαν από την προηγούμενη περιπέτεια, συναντώνται σε αυτή. Η Χάλεϊ Άτγουελ, αν και έγκυος, συμμετέχει ενεργά στις σεκάνς δράσης, με τον χαρακτήρα της να γίνεται αναπόσπαστο μέλος της ομάδας. Ο Σάιμον Πέγκ ως «Μπέντζι» φθάνει στο μέγιστο των δυνατοτήτων του χαρακτήρα του, καθώς αποτελεί έναν αδιαμφισβήτητο πράκτορα του πεδίου. Ο Βιν Ρέιμς ως «Λούθερ», αν και έχει μικρό ρόλο καλύπτει ολόκληρο το έργο με την αύρα του.

Ο Εσάι Μοράλες ως «Γκάμπριελ» από την άλλη ασπάζεται μια περισσότερο «καρτουνίστικη» προσέγγιση. Σε αυτό το σημείο οφείλεται και ο ανορθόδοξος θάνατος του, ο οποίος δεν ταιριάζει τονικά με την υπόλοιπη ταινία. Ο Σί Γουίγκαμ στον ρόλο του «Μπρίγκς Φέλπς» πια έχει τη δική του στιγμή να αποκαλύψει και να λάμψει, γεφυρώνοντας οχτώ φιλμ. Η Πόμ Κλέμεντιφ ακολουθεί το πάθος του συμπρωταγωνιστή της και προβαίνει στην πραγματοποίηση όλων των σκηνών δράσης, δίχως τη συνδρομή των κασκαντέρ. Αυτός είναι και ο λόγος που κέρδισε το προσωνύμιο «Πόμ Κρούζ». Ο Γκρέγκ Ντέιβις συνεχίζει τη συμμετοχή του και αποκτά μία υποτυπώδη υπόσταση.

Κλείνοντας, το έργο έχει και συμμετοχές βετεράνων της σειράς και όχι μόνο. Ο Χένρι Τσέρνι επιστέφει, όπως κάνει και ο Ρόλφ Σάξον, ο οποίος είχε μία συμμετοχή στην πρώτη «Επικίνδυνη Άποστολή» (1996).

Cut! It’s a wrap:

Είναι πραγματικά δύσκολο να δώσουμε έναν επίλογο σε αυτό το αφιέρωμα. Ο λογαριασμός περιλαμβάνει 8 ταινίες, 29 χρόνια και 8 άρθρα και 2 μήνες από μεριάς μας. Ο κόσμος για άλλη μία φορά απογοητεύει γιατί βλέπει τη εκτενή διάρκεια του φιλμ και χάνει την εμπιστοσύνη του. Η αλήθεια είναι όμως πως εκεί έγκειται η δύναμη της σειράς. Στην μελετημένη προετοιμασία και στην προοδευτική ανάπτυξη. Όλα αυτά απαιτούν χρόνο, και δε θα είχε το ίδιο αντίκτυπο δίχως αυτούς τους θεματικούς πυλώνες. Αναμφίβολα, μέλη που απαρτίζουν το κοινό θα κουραστούν, αλλά οι συντελεστές στέκονται ακούραστοι εμπρός του έργου τους. Είναι μία σειρά που εύκολα κοντράρει τον υπέρ πράκτορα «Τζέιμς Μπόντ», και σε σημεία καταφέρνει να τον ξεπεράσει. Ο Τόμ Κρούζ δήλωσε ότι ήταν το τελευταίο έργο της σειράς, ήταν όμως πραγματικά; Ο χρόνος θα ομολογήσει, όπως πάντα κάνει!

Θα έβαζα κατ' επιλογή ένα 9,1/10 σε κλίμακα μέτρησης «αυτά μου αρέσουν».

Διάρκεια: 2 ώρες και 49 λεπτά

Είδος: Κατασκοπικό δράσης

Σκηνοθεσία: Κρίστοφερ Μακουόρι

Πρωταγωνιστές: Τόμ Κρούζ, Χάλει Άτγουελ, Εσάι Μοράλες, Σάϊμον Πέγκ, Βίν Ρέϊμς

#ΓιώργοςΤοκμακίδης #GiorgosTokmakidis #Blog #WritersOfTheDigitalRoundtable #Writehood #Άποψη #Κριτική #Κινηματογράφος #ChristopherMcQuarrie #MissionImpossible8 #FinalReckoningPart2 #Action #SpyThriller #TomCruise #HayleyAtwell #EsaiMorales