«Ξυπόλητοι Στο Πάρκο» (1967): Από Το Μπρόντγουεϊ στο Χόλυγουντ!

Έχουμε χρόνο για εισαγωγή;

Με αυτό το άρθρο αρχίζουμε ένα νέο αφιέρωμα. Δε θα είναι όπως τα προηγούμενα που κάναμε, καθώς οι αιτίες και οι λόγοι ανάπτυξης αυτού διαφέρουν. Στα μέσα του Σεπτεμβρίου ανακοινώθηκε ο θάνατος του ηθοποιού Ρόμπερτ Ρέντφορντ, του αποκαλούμενου (κυρίως από εμάς) «Πρίγκιπα της δεκαετίας του ‘70». Αποφασίσαμε λοιπόν να αποτίνουμε τους δικούς μας φόρους τιμής, με το να αφιερώσουμε μία σειρά δημοσιεύσεων, που αφορούν μερικά από τα έργα που πρωταγωνίστησε αφήνοντας εποχή. Ο λόγος λοιπόν για την πρώτη ταινία της σειράς με τίτλο: «Ξυπόλητοι Στο Πάρκο» (Barefoot In The Park, 1967). Πάμε να δούμε με ποιον τρόπο μεταφέρθηκε το σπουδαίο θεατρικό κείμενο από το σανίδι στο σετ!

Πλοκή;

Βρισκόμαστε στη Νέα Υόρκη των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής. Ο Πώλ, νεαρός πολλά υποσχόμενος δικηγόρος και η Κόρι, ενθουσιώδης, γεμάτη ζωή παντρεύτηκαν και σχεδιάζουν να συζήσουν στο νέο τους διαμέρισμα. Αυτό το νέο τους βήμα αποδεικνύεται πολύ πιο απαιτητικό από αυτό που φαντάζονταν εξαρχής. Τα προβλήματα στη σχέση τους δε θα αργήσουν να κάνουν την εμφάνιση τους. Μέσα σε ένα κλίμα αντιπαραθέσεων, απογοητεύσεων και σκαλοπατιών πέντε ορόφων, ο Πώλ και η Κόρι θα κληθούν να αντιληφθούν όλα εκείνα που τους ενώνουν και όχι αυτά που τους χωρίζουν μέσα από μία βόλτα… ξυπόλητοι στο πάρκο.

«Στην καρέκλα του σκηνοθέτη»:

Αυτό το φιλμ αποτέλεσε ένα δημιουργικό και εμπορικό άνοιγμα για την πλειοψηφία των συντελεστών εμπρός και πίσω από τις κάμερες. Η επιτυχία του έργου στο θέατρο ενίσχυσε τη δημοτικότητα του συγγραφέα, Νίλ Σάιμον, με τους παραγωγούς του Χόλυγουντ να σκέφτονται σοβαρά το ενδεχόμενο μίας κινηματογραφικής μεταφοράς. Ο άνθρωπος που ανέλαβε αυτό το εγχείρημα ήταν ο Τζίν Σάκς, ένας καλλιτέχνης που προσδιοριζόταν περισσότερο με την ιδιότητα του ως ερμηνευτής, παρά ως σκηνοθέτης. Κατά μία όμως έννοια, το κείμενο είχε ανάγκη από την ερμηνεία ενός ηθοποιού, για να μεταφερθεί με επάρκεια στην ασημένια οθόνη.

Πράγματι, ο Σάκς δοκιμάζει και καταφέρνει να μεταφέρει θεατρικά στοιχεία και τεχνικές ευθύς στο κινηματογραφικό σετ. Αυτό σημαίνει ότι η δράση της ιστορίας στηρίζεται στον διαχρονικά κωμικό και ευφυέστατο διάλογο, με τους ηθοποιούς να κλείνονται σε περιορισμένους χώρους. Οι ίδιοι οι χώροι, και συγκεκριμένα το διαμέρισμα των νεόνυμφων από την άλλη αποτελεί τρόπον τινά έναν έμμεσο αμίλητο συμπρωταγωνιστή. Παρά την παθητική του στάση συμβάλλει στην κωμωδία, αλλά και στο δράμα. Η κάμερα παραμένει σταθερή, αλλά όχι στατική, με το έγκαιρο μοντάζ να αναδεικνύει τις μικρές στιγμές, που αναπτύσσουν τους χαρακτήρες και εντείνουν το εκάστοτε συναίσθημα της σκηνής.

«Στο σετ του ηθοποιού»:

Το πρωταγωνιστικό δίδυμο έμελλε να είναι ένα από τα πιο γοητευτικά και ταιριαστά κινηματογραφικά ζευγάρια της βιομηχανίας.

Στον ρόλο του «Πώλ» συναντούμε τον Ρόμπερτ Ρέντφορντ. Ο ηθοποιός σε εκείνο το πρώιμο σημείο της καριέρας του είχε ήδη ερμηνεύσει τον χαρακτήρα στο θέατρο και δέχτηκε με επιφύλαξη τη μετάβαση του στο κινηματογραφικό σετ. Βέβαια, είχε μία σύντομη πορεία στην τηλεόραση αναλαμβάνοντας «guest star» ρόλους, ενώ είχε επίσης συμμετάσχει σε μικρό αριθμό φιλμ. Η εισπρακτική αποτυχία αυτών είχε απογοητεύσει τον Ρέντφορντ, ο οποίος προτίμησε για ένα διάστημα να φύγει από την Αμερική και να ζήσει στην Κρήτη! Η πρόταση για τον ρόλο του «Πώλ» τον επαναπάτρισε.

Ερμηνευτικά, ο ηθοποιός παίζει με εγκράτεια και μέτρο, στοιχεία κατεξοχήν του χαρακτήρα του. Πρόκειται για έναν ρόλο που γνωρίζει την κάθε του έκφανση, με αποτέλεσμα κάθε του ατάκα να αποπνέει άνεση και επαγγελματισμό. Αυτός είναι και ο λόγος, που το έργο στο σύνολο του πετυχαίνει μία ομαλή μετάβαση και παραμένει αυθεντικό μετά από τόσες δεκαετίες.

Αυτό το προστατευμένο υποκριτικό πλαίσιο έρχεται να συμπαρασύρει και να ταράξει με το ανεπανάληπτο της εκτόπισμα η Τζέιν Φόντα, στον ρόλο της «Κόρι». Αν ο Ρόμπερτ Ρέντφορντ ήταν άνετος με τον ρόλο, η ερμηνεύτρια έχει ασπαστεί πλήρως τον χαρακτήρα της και δεν την σταματάει απολύτως τίποτα. Η κίνηση της είναι αιθέρια, οι αντιδράσεις της παθιασμένες και χαριτωμένες, και η χημεία της με τον συμπρωταγωνιστή της αξιόλογη και αξιομνημόνευτη. Ο ρόλος της είχε προταθεί στην Νάταλι Γούντ, αλλά αν κάποιος/κάποια έχει δει την ταινία, δεν μπορεί να φανταστεί μία άλλη ηθοποιό στον ρόλο της «Κόρι».

Το καστ ολοκληρώνεται με τη συνδρομή δύο ακόμα ηθοποιών, της Μίλντρεντ Νάτγουικ στον ρόλο της μητέρας της «Κόρι» και του Τσάρλς Μπόιερ στον ρόλο του εκκεντρικού και κοσμοπολίτη γείτονα του ζευγαριού. Οι δύο αυτοί βετεράνοι ερμηνευτές πλαισιώνουν με εξαιρετική ευλάβεια τους νεαρούς πρωταγωνιστές. Εντός της ιστορίας αποτελούν έναν μελλοντικό αντικατοπτρισμό του ζεύγους, με την Νάτγουικ να αποσπά βραβείο όσκαρ δεύτερου γυναικείου ρόλου.

Cut! It’s a wrap:

Κλείνοντας, αυτό το φιλμ, πέρα από την ηλικία του και τη φύση του, καταφέρνει να κάνει κάτι που σπάνια πλέον πετυχαίνουν τα έργα που παρακολουθούμε. Αφήνει στους/στις θεατές ένα χαμόγελο μετά την προβολή του. Εκείνη την εποχή ίσως να ήταν κάτι το σύνηθες. Στη σύγχρονη ωστόσο δεν είναι δεδομένο και με αυτή του τη διαχρονική επιτυχία κερδίζει το στοίχημα με τον χρόνο. Οι σχέσεις των ανθρώπων και δε ενός νέου ζευγαριού θα αποτελούν πάντοτε ένα ζήτημα προς διερεύνηση και συζήτηση. Αυτή η ταινία δίνει ένα καθολικό πλαίσιο για τον τρόπο που οι διαφορές έρχονται στην επιφάνεια, αλλά δε μένει μονάχα εκεί. Δίχως κυνισμό, προβάλλει όλα εκείνα τα στοιχεία που ενώνουν τους ανθρώπους, ενώνουν τα ζευγάρια. Βέβαια, αν όλα αποτύχουν, παραμένει και η επιλογή μίας… ξυπόλητης βόλτας στο πάρκο!

Θα έβαζα με ένα χαμόγελο στα χείλη ένα 8,4/10 σε κλίμακα μέτρησης «αυτά μου αρέσουν»

Διάρκεια: 1 ώρα και 48 λεπτά

Είδος: Κωμωδία

Σκηνοθεσία: Τζιν Σάκς

Πρωταγωνιστές: Ρόμπερτ Ρέντφορντ, Τζέιν Φόντα, Μίλντρεντ Ναίτγουικ, Τσάρλς Μπόιερ

#ΓιώργοςΤοκμακίδης #GiorgosTokmakidis #Blog #WritersOfTheDigitalRoundtable #Writehood #Άποψη #Κριτική #Κινηματογράφος #GeneSaks #BarefootInThePark #Comedy #RobertRedford #JaneFonda