«Top Gun: Maverick» (2022): Η Ταινία Που Έσωσε Την Τιμή Της Κινηματογραφικής Βιομηχανίας!

Έχουμε χρόνο για εισαγωγή;

Το αφιέρωμα μας στον δημιουργό Τζόσεφ Κοσίνσκι συνεχίζεται με ένα έργο που άφησε εποχή άμεσα, από την πρώτη στιγμή της κυκλοφορίας του. Ο λόγος για τη συνέχεια της ιστορίας των θαρραλέων πιλότων του «Top Gun», με προσωποπαγή και χαρακτηριστικό τίτλο: «Top Gun: Maverick» (2022). Πάμε να δούμε για ποιο λόγο αυτό το φιλμ είναι ένα από τα πιο σημαντικά της δεκαετίας του!

Πλοκή;

Βρισκόμαστε στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής στη σύγχρονη εποχή. Ο σμηναγός Πίτ Μίτσελ, με το διακριτικό προσωνύμιο «Μάβερικ», είναι πιλότος δοκιμαστικών πτήσεων πειραματικών αεροπλάνων. Παρά τις άνωθεν απαγορεύσεις, αποφασίζει να δοκιμάσει άλλη μία τελευταία πειραματική πτήση. Αν και ο δυναμικός του χειρισμός αποδεικνύει τις δυνατότητες του σκάφους, ο ίδιος τιμωρείται και μετατίθεται. Επιστέφει στη σχολή «Top Gun», από την οποία και αρίστευσε, αυτή τη φορά ως εκπαιδευτής. Αποστολή του είναι να εκπαιδεύσει μια νέα γενιά πιλότων σε μία επικίνδυνη αποστολή αυτοκτονίας. Μέσα σε ένα κλίμα ανταγωνισμού, αντιμετώπισης φαντασμάτων του παρελθόντος και σύγκρουσης, ο «Μάβερικ» θα οδηγήσει του πιλότους του ευθύς στη μεγαλύτερη πρόκληση που συνάντησε στην καριέρα του.

«Στην καρέκλα του σκηνοθέτη»:

Η ανάληψη της θέσης ευθύνης γίνεται από το επίκεντρο του αφιερώματος μας, τον Τζόσεφ Κοσίνσκι, αλλά δεν ήταν πάντοτε έτσι. Κατά τη δεκαετία του ’80 και συγκεκριμένα το 1986, ο Τόνυ Σκότ διέθετε το όραμα για τη μεταφορά της ιδέας από το σενάριο στην ασημένια οθόνη. Πράγματι, η επιτυχία του έργου «απογείωσε» τις καριέρες όλων των συντελεστών εμπρός και πίσω από τις κάμερες. Οι συζητήσεις για «επιστροφή στο πιλοτήριο» δεν άργησαν να αρχίσουν, με τους Σκότ και Τόμ Κρούζ να αρνούνται. Αν υπήρχε συνέχεια στην ιστορία του «Μάβερικ», αυτή δε θα γινόταν για εμπορικούς λόγους.

Οι δεκαετίες παρήλθαν και στις αρχές του έτους 2010 ξεκίνησε να συζητιέται μονάχα το ενδεχόμενο μίας καινούργιας ταινίας. Οι φήμες θέλουν την είσοδο «drones» στο προσκήνιο, με τον «Μάβερικ» να αντιμετωπίζει μία απειλή πέρα από τα ανθρώπινα όρια. Ακούγεται υποσχόμενο με τα τωρινά δεδομένα, αλλά τότε θεωρήθηκε υπερβολικά πρωτοποριακό. Ο θάνατος του Τόνυ Σκότ έπαυσε κάθε συζήτηση κατά τα προσεχή χρόνια. Η κατάσταση ανανεώθηκε μέσα από την πορεία της καριέρας του Κοσίνσκι, αλλά και της προσέγγισης της εταιρείας παραγωγής «Paramount». Ο νέος δημιουργός επιμελήθηκε μία πιο «προσγειωμένη» ιστορία, διατηρώντας το πέρασμα του χρόνου, αλλά και εισάγοντας τη δυναμική σχέση πατέρα-γιου.

Ο Τόμ Κρούζ, αν και είχε αρνηθεί οποιαδήποτε ανάμειξη μετά τον θάνατο του Σκότ, διέκρινε την ποιότητα της ιστορίας, τη φυσική συνέχεια του χαρακτήρα του και δέχτηκε να πρωταγωνιστήσει. Τα γυρίσματα είχαν προγραμματιστεί να ξεκινήσουν κατά τα έτη 2018-2019. Το εντατικό πρόγραμμα του ηθοποιού-παραγωγού όμως δεν άφηνε περιθώρια καινούργιας εκκίνησης. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα η παραγωγή να μεταφερθεί κατά το επόμενο έτος. Οι εξελίξεις, όπως το ξέσπασμα της πανδημίας του κορωνοιού και το κλείσιμο των παραγωγών καθυστέρησαν περαιτέρω την παραγωγή για έναν επιπρόσθετο χρόνο. Ο Κρούζ διαδίδοντας ψεύτικες φήμες ότι η δική του εταιρεία παραγωγής δεν έκλεισε, αλλά συνεχίζει κανονικά τα γυρίσματα, έπεισε μία ολόκληρη βιομηχανία να αρχίσει να κινείται ξανά.

Σκηνοθέτης και παραγωγός είχαν κοινό όραμα για τη μεταφορά της νέας τους ιστορίας στη μεγάλη οθόνη. Θα έπρεπε να είναι κάτι που θα εκπλήξει και θα συναρπάσει τους/τις θεατές στον βαθμό να αφήσουν την ασφάλεια του σπιτιού τους και να μεταβούν σε μία κινηματογραφική αίθουσα. Πράγματι, με τους δύο καλλιτέχνες ταγμένους στον ρεαλισμό, οι αποφάσεις που λήφθηκαν ξεπέρασαν τις προσδοκίες. Οι πτήσεις έπρεπε να είναι αληθινές, σε πραγματικά πολεμικά αεροσκάφη, με ζωντανή καταγραφή και ταχύτητα. Το αμερικανικό πολεμικό Ναυτικό έδωσε το πράσινο φως έναντι καταβολής χρηματικού ποσού ύψους 11.000€ για κάθε ώρα δέσμευσης σκάφους.

Ο Τόμ Κρούζ οργάνωσε την εκπαίδευση των ηθοποιών του μέσα σε ένα απαιτητικό τρίμηνο πρόγραμμα εκπαίδευσης. Κατά το πέρας αυτού, οι ερμηνευτές θα έκαναν διαρκείς πτήσεις, θα μάθαιναν να χειρίζονται τις κάμερες επάνω στα αεροπλάνα και θα κινηματογραφούσαν τόσο τους εαυτούς τους στο πιλοτήριο, όσο και τα εξωτερικά πλάνα ανάλογα τη θέση του ήλιου. Το εξωπραγματικό αποτέλεσμα ήταν να συγκεντρωθούν 800 ώρες κινηματογραφικού υλικού προς επεξεργασία και μοντάζ. Παρά τις αυξημένες απαιτήσεις, το αποτέλεσμα είναι μοναδικό. Το κοινό αισθάνεται ότι πετάει μαζί με τους πιλότους, λόγω της άμεσης κάλυψης, ενώ αισθάνεται το βάρος των απόλυτων ταχυτήτων εντός του πιλοτήριου.

Αναφορικά με την σκηνοθεσία αυτή καθ’ αυτή, ο Τζόσεφ Κοσίνσκι σέβεται την πρωταρχική πηγή. Η φωτογραφία του, αν και ψηφιακή, ακολουθεί τη θερμή χρωματική παλέτα που δέσποζε στο προηγούμενο φιλμ. Επιθυμεί να απεικονίσει αφενός το πέρασμα της εποχής, αφετέρου τη διατήρηση του επαναστατικού πνεύματος του πρωταγωνιστή. Το έργο κυμαίνεται σε δύο ρυθμούς με αντίστοιχους τόνους που κινούνται παράλληλα. Έχουμε την κυρίως ιστορία, στην οποία αναπτύσσεται η θεματική της σχέσης ανάμεσα σε μία πατρική φιγούρα και έναν άσωτο γιό. Σε αυτή, η δράση αναπτύσσεται προοδευτικά και ακολουθεί πολλαπλά επίπεδα κλιμάκωσης και λύσης. Έχουμε εντούτοις και ένα δεύτερο μέρος, το πιο προσωπικό και συναισθηματικό. Είναι ένας φόρος τιμής στον ρομαντισμό της προκατόχου ταινίας. Ο ρυθμός αναπνέει και ο ανάλαφρος τόνος αφήνεται να χαλαρώσει από την ένταση των δυναμικών σκηνών.

«Στο σετ του ηθοποιού»:

Ο Τόμ Κρούζ αποδεικνύει για πολλοστή φορά, όχι μόνο την ερμηνευτική του αξία, αλλά και το δεινό ένστικτο του ως παραγωγός. Καταφέρνει να διατηρήσει τη συμπάθεια στο πρόσωπο του πρωταγωνιστή του «Μάβερικ», να έχει μία υποτυπώδη αψίδα χαρακτήρα, αλλά και να δώσει σκηνικό χρόνο στη νέα γενιά ηρώων. Δε διστάζει να πιλοτάρει το δικό του αεροπλάνο, αλλά και να χειριστεί το θρυλικό «F14».

Συμπρωταγωνιστές του είναι ο Μάιλς Τέλερ, ο Γκλέν Πάουελ και ο Τζόν Χάμ. Οι τρεις ηθοποιοί αποτελούν νέες προσθήκες στον κόσμο του «Top Gun». Επιτελούν τον ρόλο τους με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Κάθε ένας φέρνει και έναν ξεχωριστό χαρακτήρα, που θα έρθει αντιμέτωπος και σε ρήξη με τον πρωταγωνιστή. Οι δυναμικές και οι ισορροπίες ανάμεσα τους είναι η «ψυχή» του φιλμ και η επιτυχία του οφείλεται στην αλληλεπίδραση αυτών.

Στο έργο εμφανίζεται και η κομψή Τζένιφερ Κόνελι για να κυριαρχήσει στο δεύτερο μισό παράλληλα της δράσης. Η χημεία της με τον Κρούζ, μπορεί να μην φθάνει τα αντίστοιχα επίπεδα με την Κέλλυ Μακγκίλις, αλλά δεν χρειάζεται. Το κέντρο βάρους βρίσκεται αλλού και η μεταξύ τους σχέση χρησιμεύει ως συναισθηματικό αντίβαρο έναντι της δράσης, του κίνδυνο και της ταχύτητας. Τέλος, ο αείμνηστος Βάλ Κίλμερ εμφανίζεται στην ταινία. Η πραγματική του ασθένεια εντάσσεται στον χαρακτήρα του και η σεκάνς που περιλαμβάνει του δύο φίλους είναι από τις πιο συναισθηματικές, όχι μονάχα του φιλμ, αλλά του έτους του 2022.

Cut! It’s a wrap:

Κλείνοντας, αυτό το έργο κυριολεκτικά διέλυσε το αμερικανικό και παγκόσμιο «box office» συγκεντρώνοντας πάνω από ένα δισεκατομμύριο δολάρια σε εισπράξεις. Κατάφερε να «πείσει» τους/τις θεατές να πιστέψουν στην αξία ενός σύγχρονου «block buster» και να στηρίξουν έμπρακτα με την παρουσία τους τον κινηματογράφο. Ο Στήβεν Σπίλμπεργκ είχε δηλώσει χαρακτηριστικά πως ο Τόμ Κρούζ έσωσε τον αμερικανικό κινηματογράφο από οικονομική καταστροφή και μαρασμό σε μία από τις δυσκολότερες περιόδους που διήνυσε στην ιστορία του.

Θα έβαζα με κάτι περισσότερο από θαυμασμό ένα 9,6/10 σε κλίμακα μέτρησης «αυτά μου αρέσουν»

Διάρκεια: 2 ώρες και 10 λεπτά

Είδος: Δράσης

Σκηνοθεσία: Τζόσεφ Κοσίνσκι

Πρωταγωνιστές: Τόμ Κρούζ, Μαίλς Τέλερ, Γκλέν Πάουελ, Τζόν Χάμ, Τζέινιφερ Κόνελι, Βάλ Κίλμερ 

#ΓιώργοςΤοκμακίδης #GiorgosTokmakidis #Blog #WritersOfTheDigitalRoundtable #Writehood #Άποψη #Κριτική #Κινηματογράφος #JosephKosinski #TopGunMaverick #Action #TomCruise #MilesTeller #GlenPowell #ValKilmer