«Ας περιμένουν οι γυναίκες» (1998) και η αρχή της αφαιρετικότητας.
Έχουμε χρόνο για εισαγωγή; Το αφιέρωμα μας στο ελληνικό κινηματογράφο, έπειτα από την καθολική του αποδοχή, συνεχίζεται. Εμμένουμε εντούτοις στη δεκαετία του ’90, καθώς οι βάσεις και τα θεματικά θεμέλια που τέθηκαν κατά τη διάρκεια της εποχής, λειτούργησαν ως «πρόδρομοι» για τη μετέπειτα εξέλιξη της εγχώριας σκηνής. Ο λόγος για το έργο του Σταύρου Τσιώλη με τίτλο: « Ας περιμένουν οι γυναίκες » (1998). Πάμε να δούμε με ποιον τρόπο ένα επαγγελματικό ταξίδι γίνεται η αφορμή για μία κοινωνική αφηρημένη ανάγνωση με έντονο πολιτικό υπόβαθρο. Πλοκή; Βρισκόμαστε σε περιφερειακές οδούς στην ευρύτερη περιοχή της Μακεδονίας κατά τη δεκαετία του ’90. Ο Πάνος και ο Μιχάλης είναι ελεύθεροι επαγγελματίες που εργάζονται για το μεροκάματο. Λίγο έξω από τη Θεσσαλονίκη, κοντά στην λίμνη Βόλβη ένα ζευγάρι τους σταματάει για να τους ζητήσει οδηγίες. Ο Πάνος θαμπώνεται από τη γοητεία της κοπέλας του ζευγαριού. Αποκαρδιωμένος που την αποχωρίζεται και που η ζωή του δεν του επιτρέπει να απολαύσει τις...
